Een terugblik op 2021
Ik kan terugblikken op een jaar vol ‘firsts’ en dat ging eigenlijk best goed. Ik deed mijn eerste halve triatlon en liep mijn eerste marathon vorig jaar. Het één ging al beter dan het ander, maar ik mag zeker niet klagen. 2021 was ook het jaar waarin ik begon te trainen met een nieuwe coach, Luc Hoebeke (corendu training) en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad.
In januari heb ik beslist om écht voor triatlon te gaan en ook het zwemmen een kans te geven. Ik heb nooit crawl leren zwemmen als kind en toen ik met triatlon begon, zwom ik rustig in schoolslag. Filip Rigole (trainer van triatlon Kortrijk) heeft me leren zwemmen, veel credits naar zijn geduld en de manier waarop ik crawl heb aangeleerd. Maar ik zwom niet graag, veel te weinig (met 1 keer per week, of niet te trainen kom je er niet) en maakte dus geen progressie. Met Luc, ben ik in januari echt wekelijks beginnen trainen en een aantal weken loop-en fietsblessure hebben ervoor gezorgd dat ik niet anders kon, dan het zwemmen echt een kans te geven. Wonder boven wonder, is het mij gelukt om 1,9km in een halve triatlon crawl te zwemmen non-stop en daar was ik heel blij mee…
Dat ik in een tijd van 35min zwom, vond ik al helemaal super (I know, voor de zwemmers onder ons, het is zeker geen toptijd) maar de kers op de taart was natuurlijk een 4e plaats overall bij mijn eerste Ironman70.3. Voor mij zonder twijfel, het hoogtepunt van 2021. Na de halve triatlon heb ik nog de Strade Bianche gereden en toen begon de marathon training. Door corona, kwam alles heel snel na elkaar en was er niet veel tijd om te ‘ademen’. Ik had 7 weken om me voor te bereiden op marathon Nice-Cannes eind november.
De marathon was voor mij één en al ontgoocheling. Ik ging voor een tijd van sub 3u05, maar na enkele km’s voelde ik al snel dat mijn verkoudheid me parten speelde. Gegokt en verloren. Daar is in principe niets mis mee en ga ik alleen maar uit leren. Maar leuk is anders. Mijn eindtijd van 3u13 is op zich iets om trots op te zijn voor een eerste marathon, dus daar gaat het mij ook niet om. Ik had geen ontlading, ik begon te huilen (deze keer niet van geluk) en ik heb er geen moment van genoten. Ik heb wél een mentale strijd gewonnen, waar ik een dikke 2u mezelf heb moeten overtuigen om toch maar door te lopen… Eentje die ik zeker meeneem naar volgend jaar.
Wat staat er in 2022 op mijn planning?
Triatlon en en een paar loop- en fietswedstrijdjes! Geen verrassingen dus. De focus ligt in 2022 op 1/2 triatlons. Ik ga in het voorjaar ook trachten enkele loopwedstrijdjes mee te pikken, een 10km en eens een halve marathon. Eind april en mei ga ik een sprint triatlon en een kwart doen, als voorbereiding op mijn eerste halve triatlon in juni. In juli doe ik nog een halve triatlon en in augustus ook. Daarna trainen richting de marathon… Want ik wil heel graag een fijne marathon ervaring beleven in oktober.
Ik ga me niet specifiek focussen op 1 van de 3 sporten, maar echt op alle 3. Dat lijkt misschien logisch als je triatlon doet, maar ik heb in het verleden het zwemmen nogal verwaarloosd en in 2021 had ik het gevoel dat ik niet ‘voldoende’ gefietst had. Ik wil heel graag een gran fondo (al dan niet in wedstrijdvorm) meepikken.
Een volle, maar iets meer geconcentreerde kalender in 2022. Ik heb wel nog wat ruimte voor een wedstrijdje hier of daar (suggesties?) maar anders zit mijn kalender zo goed als vol.
