Een lactaattest: waarom is dat interessant?

Deze ochtend liet ik een lactaattest uitvoeren bij Squadt – Davy liet me ’s morgens vroeg om 6u30 er eens alles uithalen. Want bij een lactaattest moet je letterlijk lopen (of fietsen) tot je niet meer kan. De lactaattest, ook wel conditie-test genoemd, brengt je huidige conditie in kaart.

Wat is lactaat nu precies?

Wel, lactaat (of melkzuur) is simpel uitgelegd een ‘afvalproduct’ van de koolhydraten die je verbrandt tijdens een inspanning. Wanneer je aan duursport doet, zijn koolhydraten een belangrijke brandstof. Het is niet voor niets dat men er altijd op hamert om koolhydraten te ‘stapelen’ in functie van een marathon of belangrijke wedstrijd. Eens die opgebruikt zijn, spreek je je vetten aan in je lichaam om verder energie uit te putten. Je vet-tank is veel groter dan je koolhydraten-tank (die is sneller opgebruikt). Als je aan duursport doet, train je eigenlijk om die vet tank beter te leren benutten. Als je op lage hartslag gaat lopen, zoals bv. bij een vetloopje (meer daarover hier!) dan ga je je vet-tank aanspreken. Bij inspanningen met een hogere hartslag haal je meer uit je koolhydraten-tank.

Verzuring: c’est quoi?

Als we spreken over ‘verzuring’ dan is dat eigenlijk een naar gevoel in je spieren. Je spieren voelen branderig aan en bewegen kan pijnlijk zijn. Je zal dan ook noodgedwongen moeten vertragen of stoppen met hardlopen. Als je aan het lopen bent ga je meer koolhydraten verbranden, as mentioned hierboven komt hierbij melkzuur vrij. Om melkzuur te verbranden heeft je lichaam zuurstof nodig. De aanmaak van melkzuur en de toevoer van zuurstof moet in balans zijn. Ga je heel intensief gaan trainen, ga je meer melkzuur aanmaken en vice versa. Het branderige gevoel ontstaat wanneer er onvoldoende zuurstof kan opgenomen worden waardoor het melkzuur zich gaat ophopen in je spieren. Resultaat? Dan kan je beginnen te verzuren en dat willen duursporters nu net vermijden.

De test zelf:

Er zijn verschillende manieren om de test uit te voeren- ik deed hem op de loopband. De eerste 5min loop je op een rustig tempo (6,5km/u). Herinner je, aan lage hartslag en op rustig tempo loop je meer op vet, dus ga je weinig melkzuur (of geen) aanmaken. Naarmate de test vordert wordt het tempo opgedreven en ga je meer en meer melkzuur aanmaken & stapelt de lactaatconcentratie zich op. Na elke 5minuten wordt het lactaatgehalte en de hartslag geregistreerd (een klein prikje in de vinger voor wat bloed en een lactaatmeter doen de trick). Je loopt in principe tot je niet meer kan… Echt even die grens gaan opzoeken dus! Ik heb het volgehouden tot aan 17km/u, na een paar minuten aan dat tempo heb ik de handdoek in de ring gegooid 😉.

Een welverdiende Cécémel na de test: ideaal voor recuperatie!

Waarom is dat nu interessant?

Aan de hand van deze test kan je je maximale hartslag weten, je maximale snelheid, maar vooral: je eindverzuring! Wil je graag je grenzen verleggen en je sport prestaties verbeteren? Dan is zo’n test zeker interessant. Je kan hiermee je trainingszones bepalen en afhankelijk van je doel- je trainingen erop aanpassen. Ik deed vorig jaar mijne eerste lactaattest en ben eind 2018 beginnen trainen op hartslag… Als ik zie hoe mijn zones geëvolueerd zijn ben ik heeeeeel tevreden! Ik geloofde nooit dat traag trainen ging helpen om sneller te kunnen lopen- boy was I wrongDavy was/is right (as usual 🤪).

Wil je ook graag eens een lactaattest doen of er meer over weten? Stuur me gerust een berichtje en ik help je verder op weg!

1 gedachte over “Een lactaattest: waarom is dat interessant?”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.